Komentarz Kardynała Stefana Wyszyńskiego do Prawa Harcerskiego

„Jeśli wymagam stosowania Prawa od dziewięcioletniego smyka, to o ileż bardziej muszę tego wymagać od siebie.”
Andrzej Małkowski

  1. Harcerz(ka) służy Bogu i Polsce i sumiennie spełnia swoje obowiązki. Pamiętam, że mam Ojca w Niebie, który jest Miłością i Prawdą. Z Ojca czerpię – przez Chrystusa, Syna Bożego i mojego Brata, Prawdę o Ojcu i Miłości do całej Rodziny Ludzkiej. Mój Ojciec Niebieski jest Ojcem ludów i Narodów. Jest Ojcem mojego Narodu, z którego woli Naród żyje, działa, pracuje, tworzy dzieje, cierpi i zwycięża, daje im wspólnotę Ojczystą, język, kulturę. Jestem wszczepiony w mój Naród, do którego posłany jest przez Chrystusa – Kościół z Prawdą i Miłością.
  2. Na słowie harcerza(ki) polegaj jak na Zawiszy. Słowo Boże oznacza Prawdę, która wyzwala, i Miłość, która jednoczy. Mam promieniować Prawdą w Miłości. Słowo moje niech ujawnia Prawdę i niech będzie zawsze w Miłości. Unikam słów popędliwych, gniewnych, złośliwych i obłudnych. Jestem wierny Słowu Bożemu i Słowu, które promieniuje z warg i myśli moich.
  3. Harcerz(ka) jest pożyteczny(a) i niesie pomoc bliźnim. Harcerstwo oznacza gotowość służenia. Szukam wzoru – znajduję go w Bogurodzicy Służebnicy Pańskiej i w Chrystusie, który przyjął Postać Sługi. Służby mej wymaga sprawiedliwość, gdyż wszyscy inni ludzie mi służą, jestem odbiorcą ich wieloletniej posługi. Służby mej wymaga Miłość, która jednoczy serca we wzajemnej pomocy tym, którzy jej potrzebują. Służyć będę w Miłości, która tworzy życie społeczne.
  4. Harcerz(ka) w każdym widzi bliźniego, a za brata (siostrę) uważa każdego innego harcerza(kę). Dzieci Jednego Ojca, który jest Miłością – jednoczyć będą dążeniem Serca i Dłoni – w braterstwie powszechnym. To jedyna droga do przezwyciężania nienawiści i ducha wojen. Pamiętam, że każdemu należy się szacunek, uznanie, jego prawa do istnienia, do życia, do Prawdy, do Sprawiedliwości, do Miłości, do Wolności. Staram się zacierać różnicę między ludźmi wielkimi i małymi, mądrymi i prostymi, białymi i kolorowymi.
  5. Harcerz(ka) postępuje po rycersku. Postępować po rycersku, to znaczy być zdolnym do ofiary z siebie, do poświęcenia siebie, aż do krwi za sprawy Boże i ludzkie. Rycerz nie godzi w ludzi, tylko w zło. Nie toczy walki, by zwyciężać innych – tylko siebie i to, co w nas nie jest godne człowieka. Rycerz unika walki podstępnej, ale umie stanąć jasną twarzą wobec każdego, który się uważa za wroga, by Mu powiedzieć: Bracie!
  6. Harcerz(ka) miłuje przyrodę i stara się ją poznać. Przypatrzcie się liliom polnym – przypatrzcie się ptakom niebieskim – to uśmiech Ojca, który ubiera i ozdabia, który karmi i żywi… Słońce Boże, światło i zieleń żyzna, barwne kwiaty, czyste powietrze – są dla wszystkich Dzieci Bożych, są głosem miłującego Ojca, którego poznajemy w pięknie stworzenia. Dziękuję Bogu – Stwórcy za każdy kwiat i kłos, za każdy owoc i kęs chleba. Dzielę się z Braćmi darami Bożymi – z radością.
  7. Harcerz(ka) jest karny(a) i posłuszny(a) rodzicom i wszystkim swoim przełożonym. Idę, Ojcze, aby wypełnić, nie moją, ale Twoją Wolę – bo tak Ci podobało się… i wykonało się… wszystko, to głos z Krzyża… Niech przenikną do mego serca i niech uczą mnie poczucia obowiązku odpowiedzialności, tak w pracy i myśleniu, czci dla tych, którym zawdzięczam życie i serce. Ład myśli i czynów, to ład współżycia z Rodzicami, z Zwierzchnikami i Podwładnymi.
  8. Harcerz(ka) jest zawsze pogodny(a). Uśmiechnij się do Ojca Niebieskiego. Uśmiechnij się do Brata i Zbawcy Twojego – Chrystusa. Uśmiechnij się do utrudzonej Matki Twej w czterech ścianach domu rodzinnego. Uśmiechnij się do Ojca, który wrócił znużony pracą. Uśmiechnij się do tych, co ciebie otaczają. Uśmiechnij się do zagniewanych, obrażonych, smutnych, cierpiących. Uśmiechnij się do tych, co Cię mają w nienawiści.
  9. Harcerz(ka) jest oszczędny(a) i ofiarny(a). Jesteśmy zbyt biedni, byśmy mogli być rozrzutni, wystawni, nieobliczalni… Jest wokół nas zbyt wiele głodnych i opuszczonych – byśmy zmarnowali dobra, które im się należą. Staraj się wiele posiadać, by móc wiele dawać potrzebującym. Lepiej dawać, niż brać… Kubek wody podany spragnionemu, otwiera bramy niebios… i rodzi radość i szacunek. – Kropla – do kropli – rodzi potok, który niesie radość…
  10. Harcerz(ka) jest czysty(a) w myśli, mowie i uczynkach, nie pali tytoniu i nie pije napojów alkoholowych. Świat czystych, prawdomównych, wstrzemięźliwych, tworzy nowych ludzi plemię, jakich jeszcze nie widziano (E. Małaczewski), których pragną nowe czasy. Jeszcze brak jest odważnych, by przezwyciężyć brud, niechlujne moce, wstrzemięźliwość. Stanę w szeregu odważnych i wolnych sercem – by służyć odradzającej się Ojczyźnie wolnością od nałogów. Świat należy do trzeźwych i czystych. Prowadź Matko, swoje Dzieci, w Wiary nowe Tysiąclecie – Patrzę w Twoje czyste oczy. Ktokolwiek będzie Wiernym tym Prawom – pokój nad nim i błogosławieństwo.